Hoh Şiiri - Mesut Sütçü

Buğulu camlara bıraktığım izler
Kökü kalbimde olan bir kelime
Adın…

Meydanlar ve kızgın adamlar kadar
Doluyum ben de.
Bir sebeple bağlıyım acılarıma
İlk harfinden düğümü dolayıp
Dilimi susturuyorum
Nefesim bulutlanıyor
Sessiz bir kelime oluyor pencere
Söylüyor yüzüme karşı serin
Adın…

Parmaklarım oynarken camda
Harfler kaçıyor benden
Öyle ki dolu ki içim
Hani şu meydanlar
Kızgın adamlar gibi
Bir “hoh”la örtüyorum yeniden
Yutuyorum seslerimi üç hecede
Yağmur oluyor birden
Adın…