Hodgamlık Diğergamlık Şiiri - Bayram Kaya

Değerli okurlar. Sümer'de Tanrılar insanları, kendi biçiminde ve erdem kaygısından uzak yaratarak, Sümer'i geliştirir. Sümer'den sonraki gelişmede, Marduk'la başlayıp 4. Amonetep' in Aton dini ve ardılları, yani, tek tanrı kült fikri gelişti. Musa ile devam eden teizm; zaman içinde insanları soyutçu, kendi zaman düzeyi dışındaki zamanlarla girişemez olan bir anlayışla, insanları erdemli kılınarak, bir çeşit cezalandırdı. Aslında insanı erdemli kılmakta,insanı erdemsiz kılmakta, her ikisi de aşırılıktı. Ne erdem abartılarak birey küçültülmeli idi, Ne de birey abartılarak, erdemsizlikler yüceltilmeliydi. Toplumsal refah, bu iki yan alandan sağlamalı idi. Ama ölçü nerede? “Arta alanda bir çığlık Anadolu 2”” isimli çalışmamda Sümer'in yok oluşunu, efsane ile bitirmiştim. Ancak şimdi efsane yan ile nesnel yan, buradaki işlenişle genellik arz eder oldu. Karabaşlar ülkesinin 1500 tanrısı vardır. Ve tanrı önce kişileri erdemsiz kılarak yaratır. Yani insan tutumlarını erdemsel söylemlerle sınırlamamıştır. Ama kişiler tanrı gibi, ya da tanrılar, kişiler gibi, kaygıdan uzak, olağan normlarla yaşarlardı. Henüz yerdeki yansımaları göğe yansıtmanın soyutlaması tam olgunlaşmamıştı. İttifakların sosyal birliklerden getirdikleri totemci anlamaların çatışmaları ve özel mülkiyetçi girişmelerin çelişmeleri ile yasa ve ahlaki normlar beliriyordu. Sümer ittifaklarla gelişir. Erdem ve erdemsizlikleri, tam bir soyutlukla belirlenmiş değil, yaşamın ilişkilerinden çıkıyordu ve nesneldi. Böylece uygarlıklarını ve toplumsal varlıklarını ortaya kor oldu, Karabaşlar. Sümer'in parlak yaşayışı, lüksü, sınıfsal çelişkileri ve bunlardan doğan çelişkiler erdem çığırtkanlığını dayatır! Tanrılar bu yakarıyı tufanla cezalarlar. Bu tufanlar aslında yeni toplumsal dönüşümlerin ittifakından kaynaklanır. Halkçı insanın eski alışmalarından kaynaklı travma kopmalı, anı izleridir., Ve insanlar toplumsal sorunu toplumsal yolla aşamaz oldular. Çünkü nesnelliğin tam bilincinde değildiler henüz. Kendi çabalarıyla geçmişten beri süre gelen totemci mantık metodunu kullanarak, tanrı eliyle insanları erdemli (sevaplı) kıldılar. İşte bu tam bir cezadır aslında. Uygarlık kuran ulusların hiç biri, sırf erdemleri ile gelişmemiştir. Sümer ittifak içi yapısı erdemlerinden ötürü iyice tarım toplumu olur, eşdeyişle erdemli olur. O görkemden eser yoktur artık. Tarım üretimi ile at başı gitmesi gereken, madencilik, ticaret, savaşçılık, yarışırlık böbürlenme, haset, sanat, bilim gide gide, silinir. Sanki bir zaman sonraki; ” bir lokma ekmek, bir lokma hırka” mantığına dönüşürler. Ve erdemli Sümer; erdemsizliği bilmemekle, erdemlerinden çok erdemsizlikleri olan, saraydaki ihanetle, Babillilerin (Sargon) eline geçer. Bu çalışmayı Sokrat’ın: “” Erdemlerimiz (sevaplarımız) olmasa toplumumuz gelişmezdi”” deyişi ile ve; Buna karşın, Mandeville; “”Asıl erdemsizliklerimiz (açgözlülük, kendini beğenirlik) olmasa toplumumuz gelişemezdi” demesi, yanı sıra Dostoyevski’nin; “Suç ve Ceza”” adlı eserinde, üniversite öğrencisi,Raskolnikof'a, cinayeti; benzer erdemsizlikle: “”Olağan üstü insanların, erdemi çiğnerlik hakkı”” ile işletişir olması çağrışımları ile yazdım. Ben de; bu düşüncelerin kaynaştırımı ile ironimsili olan, hiç bir şey demeyerek, bir şeyler demeye çalıştım.