İnsan tanımazsa ona yanıyor
Hatır gönül nedir bilmiyor hocam
Kendini dünyada eşsiz sanıyor
Tanrı selamını almıyor hocam
Bu nasıl incelik bu ne zerafet
Yoldan çıktım hocam sen beni affet
Bu nasıl bir çiçek bu nasıl afet
Yıllardır tap taze solmuyor hocam
Güveniyor gençliğine bendine
Onunla mutluluk kimin haddine
Sokakları mesken etmiş kendine
Gönül dergahıma gelmiyor hocam
Konuşmak istesem suskun bakıyor
Dokunsam eline ateş yakıyor
Saçını okşasam olay çıkıyor
Nezarette sabah olmuyor hocam
Görseydin ihtişam ve şöhretini
Harcardın uğrunda tüm servetini
Bağlıyor insanın vasiretini
Doktor tabip çare bulmlyor hocam
Kayıt Tarihi : 6.1.2006 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eser saygılar.
Bu arada şunları da belirtmeliyim ki şiirin üçüncü kıtasında son mısrayı atlamışsın ayrıca son kıtadaki vasiret basiret olmalı ve son mısrada klavye sürçmesi olmuş dikkatine arkadaşım, sevgiler selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)