Hocalı'yı UNUTMA ve Unutturma Şiiri - Yo ...

Tarih 25 Şubat 1992…Hocalı halkı kışın dondurucu soğuğundan, sıcak yataklarına sığınmaya hazırlanırken, acımasız bir ölüm kokusu her yanı sarmaya başlar.Saat 23.00’ü göstermektedir. Ermeni-Rus askeri birlikleri birçok yönden Hocalı’ya saldırmaya başlarlar.
Saldırganlar,”Artsah Halk Kurtuluş Ordusu “adı verilen Dağlık Karabağ’ın ermeni çetelerinden, SSCB ‘den kalma 366.Alaya bağlı Rus komutan ve askerler ile Ermenistan Silahlı Kuvvetlerinin askerlerinden oluşmaktadır.
Kaderine terk edilmiş, çaresiz, silahsız Hocalı halkının,tepeden tırnağa silahlanmış olan güçlere karşı yapabileceği hiçbir şey yoktur. Önce 366.alayın top ateşi başlar.karşı koyma ihtimali olan hedefler yok edildikten sonra, şehrin bütün giriş çıkışları kapatılır.daha sonra bir çıkış yolu açılır. Kapana kısılan insanlar bu çıkışı kullanarak kaçmak isteyince durum anlaşılır.. Aslında bu bir tuzaktır. Bu yolu kullanarak kaçmaya çalışan bir çok kişi vahşi bir şekilde katledilir.
Ermeniler tarih boyunca en iyi yaptıkları işi tekrar etmiş, 20. yüzyılın başlarında olduğu gibi sonlarında da kendilerini göstermişlerdir.
Hocalı soykırımında, 25 Şubatı 26 Şubata bağlayan gece 613 kişi öldürülmüştür.Bunların 63’ü çocuk,106’sı kadın ve 70’i ihtiyar olmak üzere toplam 239 kişi işkence yöntemleriyle,487 kişi ağır beden hasarı verilerek katledilmiştir.
Çocuk, kadın ve ihtiyarlardan oluşan toplam 1275 kişi rehin alınmıştır. Tutsak alınan bu insanlar akıl almaz işkencelere tabi tutulmuşlardır..Bu rehinelerden 1165’i sonradan kurtarılmış, kalan 110 k,işinin akibeti ise (68’i kadın,26’sı çocuk) halen bilinmemektedir.
Hocalı katliamı sırasında 7 aile bütün fertleriyle yok edilmiş, 27 ailenin ise sadece bir ferdi hayatta kalabilmiştir. 230 ailede baba veya anne ölmüştür.200 kişinin ayağı soğuktan donmuş, kangren olduğu ve tedavisi mümkün olmadığı için kesilmiştir.