Hocali'yi İzlerken Şiiri - Müzahir Kılıç

Ermeni katliamı üzerine…83 çocuk, 106 kadın, ihtiyar tam 603 kişi hunharca ve vahşice şehit edildi. Hocalı Katliamı 26 Şubat 1992 yılında gerçekleşmiştir. Azerbaycan’ın Hocalı kasabasında bulunan 603 sivilin Hocalı şehrini ele geçirmek için Ermeni askerlerince öldürülmesidir. Bu olayı sanki kenardan izleyen birinin gözüyle…

Kışın en şedid günü, şubatın son günleri
Bir siyah bulut çöktü uğursuzluk diz boyu
Soğuktan daha soğuk Ermeni’nin yüzleri
Ağlamakta Karabağ, Hocali bir kan gölü

Ezdiler tanklar ile yıkıldı güzel yurdum
Ben umutsuz gözlerle etrafa bakıyordum
Mahşeri bir olaydı, kıyamet koptu sanki
Çaresizlik… Sadece durmadan ağlıyordum

Yaşlı çocuk demeden hepsine kurşun yağdı
Tarihe kazılacak en şerefsiz bir andı
Bu bir savaş değildi, sadece katliamdı
Bu şerefsiz savaşı tarihe kazıyordum

Kollar kopmuş başlar ayakaltında
Burda vicdan arama insanlık uzaklarda
Yüzyılların kini de masumdan alınmakta
Sanki ben de zoraki vahşeti izliyordum.

Kestiler, doğradılar, süngü ucunda cenin
Kaç hamile kadının karnı deşildi bu gün
Ne umutlar yok oldu, çoğu duvaklı gelin
Soysuzları yazık ki yakından tanıyordum.

Namuslara musallat oldu Ermeni piçi
Bu kara manzaraya yandı canımın içi
Atabilseydim keşke elimdeki kerpici
Bir yardım gelir diye yolları gözlüyordum

Yıktılar her tarafı, cehennem gibi her yer
Fırınların içine atılıyordu gençler
Kan barut kokusuyla tüm canlılar derbeder
Durumdan keyiflenen itleri görüyordum.
Bir yardım gelir diye uzağı gözlüyorum
Daha şimdiden hürriyet özlüyorum
Sanki afakan basmış, rüyayı süzüyorum
Karabağ’a doğacak bir güneş bekliyorum

Ağrı Şubat 2018