O gece daha karanlıktı dört yanı.
Ondandır belki kapısındaydı dost olmayanı.
Ve … ığıl ığıl akıyorken kanı.
Allahu Ekber, diyordu son sözünde Hocalı.
Türk doğmak suç muydu bilmem.
Senden aldıkları, yüzyıllık, öç müydü bilmem
Feryadını duyan olmadı, geç miydi bilmem
Hocalı, senin canın cihana hiç miydi bilmem.
İki sisli dağın arasısın Hocalı.
Türk’ün yüreğinin yarasısın Hocalı.
İnsanlığın vicdanının karasısın Hocalı.
Dün, bu gün ve yarın, öz be öz gardaşımsın Hocalı.
Ey Türk, nerde olsan, gardaşını gayır.
Çünkü dünya kör oldu, sen yanıyorken cayır cayır.
Anla artık, gardaşından gayrısından gelmez hayır.
Allah'ım, ne onu benden ne de beni ondan ayır.
Kayıt Tarihi : 10.2.2018 13:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HOCALI KATLİAMI Soydaşlarımızın uğradığı katliam ve dünyanın bu katliama sessizliği konusu işlenmiştir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!