Hocalı Destanı ya da Yüreğimin Kapanmaya ...

Bir kara gündü
Oysa daha dün buralar düğündü...
Yaralı bir aslandı hatırımızda kalan,
Kanı aka aka çekildi haritadan,
Ki bu mülk atadan yadigar, babamızdan mirastı,
Say ki Edirne, İstanbul, Sivas ve Kars'tı
Bizler de neslimize bırakacaktık,
Akacaktık bir duru ırmak misali gelecekte yıllara,
Takvimler boyu, bir ebedi yurt bırakacaktık,
Kızlara, kızanlara...
Olmadı be toprağım! Olmadı gitti!
Bir kara gündü ah! Kapkara gündü o,
Oysa daha düneğen de ortalık toy düğündü...
Tarih, Hocalı'da kan rengi bir sahneyle bitti.
***
Henüz kırkı çıkmamıştı yıldızların,
Bir içim su, gelinlerin kızların,
Mahmur gözleri uykuya tutkun...
Suskundu Karabag, kan uykuda Hocalı...
Dedeler henüz kalkmıştı sabah namazına,
Bakırdan ibrikleri ellerinde,
Dillerinde bir deruni sübhaneke,
Seke seke kurşun, toza toza bombaydı,
Bir sivri ölüm oluben gelen üzerlerine,
Ellerine henüz damlamıştı Besmele suyu,
Derin bir kuyuydu Yusuf'u yutan,
Ki o Yusuflar birer nazlı şehitti elbet,
Zulme şahit olan, Zalime de şahitti elbet,
Yeryüzünde bir nazlı yurttu Karabag,
Yürekleri dolduran bir umuttu Karabag...
Vatanın gökyüzünde o an dolanan,
Gözü yaşlı ve hüzünlü bir dolunaydı.
Ay ışığı altında, analar "vay vay! "daydı...
***
Kızıl, boz ve gizli efendiler,
Ellerinde uzun uzun ipleriyle geldiler,
Boyunları tasmalı, gözleri kan havuzu
Köpekler ki kimi sansar, kimi ise sansaryan,
Günlerden ya pazartesi, olmadı salı,
Uzak istanlarda bir namlı yiğit,
Yüreciği gümbür gümbür kaynayan,
Avaz avaz bağırmada geceye karşı:
"Dayan Karabag, dayan Hocalı! "
***
Hocalı dediğin, bir güllü çiçekli vatan,
Kızlarının, gelinlerin dudağı kınalı kiraz,
Kızanları onbeşinde halay uşağı,
Beline dolamış, bedestenden al yeşilli kuşağı,
Üst yanı Baku şehri alt yanı Şiraz...
Biraz gariplik var serde emme,
Kulak asma be kızan!
Kaderi yazan karalı yazmış mı desem,
Ya da bu da bizim için geçici bir imtihan!
***
Karabag derler adına,
Buraların tadına doyum olmaz yaz bahar aylarında,
Anaların göğüsleri süt dolu bebeler için,
Tarlalarda gelin eller deste etmiş başağı.
Dedik ya,
Adı üstünde, Karabag yurdun adı,
İnadı inancı olmuş yurt savunmasında yiğit beylerin,
Lebaleb yiğit dolu, şehirlerin köylerin,
Üzerlerinde bir karalı dumandır tüten,
Döner bir kanlı değirmen, nazlı yurdun su başlarında,
genç yaşlı, çoluk çocuk öğüten...
***
Gün gelir, döner dervan,
Urgan bu, bir zaman da tersin tersin dolanır,
Serin bir rüzgardır asma dallarında sızılar ah sızılar,
Kuzular büyür vaktiçinde, oğlaklar oğlan olur,
Bugün vurulur amma yarın dimdik ayağa kalkar.
Yakar bu dağları, yakar bilcümle eşkiyaları,
Bir yavuz kurt olur, inlerine kadar kovalar.
***
AY