Parçalanmış sanma ufak cesetleri
Bitmemiş duasının dudağında izi var
Bir buluta kondu, dünyalık çizilmiş suretleri
Düştüğü ateş koca bir milleti yakar
Kefen satmak için Bir hayal çaldılar
Acının şerefine kalkan kadehleri
Sofraya taşıyan çocuktan
Koca millete yeter günah çıktı
Feryadı yürek yakan bir annenin karnından
Annesinden önce gördü katilini
Çocuklar mertliği tanımadan öldüler
Şubat soğuğunu gördü çıplak bedeni
Yakışmadı, büyük geldi dedesinin kefeni
Bu çocuklardır coğrafyamın makus talihi
Sonsuz yeşillikler içinde koşarken şimdi cennete
Annesi seslenir dünyada duymadığı ismiyle
Tohum olup düştükçe toprağa
Otuz yılda orman oldu bu kanayan yara
Göz yaşlarıyla kaplı sayfalarında tarihin
Yas tutmak kaldı benim payıma
Gözümde kan sözlerimde intikam intikam
Bugün dalgalanırken bayrağı Türk'ün
Dalgalansın diye öldüler
Çoluk çocuk çıplak ayak sürgün
Kurtulduk sanmanın kasvetli hevesi
Hissedene dek sürdü ensesinde türk nefesi
Söyle ermeni ne görüyorsun karşındaki dağda
çocukların gülüşleri yankılanıyor Karabağ'da
Sonsuz yeşillikde koşarken yetim bıraktıkların
Türk sancağı gölge oluyor onlara
Kayıt Tarihi : 1.3.2022 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hocalı katliamında öldürülen insanlarımız ve özellikle öldürülen çocuklarımıza...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!