Hocaların Hocası: Ahmet Hilmi İmamoğlu

-Merhum Ahmet Hilmi İmamoğlu’nun Aziz Ruhuna-

Köprübaşı ufkundan doğan bir güneşti O…
Karanlık gecelerde yıldızlara eşti O…
Buz gibi yüreklere düşen kor ateşti O…
Hoş bir seda bıraktı Hocaların Hocası…

Yumuşak huylu diye Hilmi dendi adına
Ahmet övgüye değer, layık Hakk beratına
Yaşadıkça hayırı dokundu efradına
Okyanuslara aktı Hocaların Hocası…

Yıldızlar, o güneşten ışığını almıştı
O’na sırtını dönen yolda yaya kalmıştı
İmamoğlu ilimde deryalara dalmıştı
Zulmete ışık çaktı Hocaların Hocası…

Mayısın son gününde kara haberi aldık
Karanlığın bağrına hançerimizi saldık
Göç eyledi fenadan, dünyada yalnız kaldık
Yüreğimizi yaktı Hocaların Hocası…

Sevginin bayraktarı, hoşgörü abidesi
Gök kubbenin altında yankılandı gür sesi
Teni toprağa değdi günlerden Pazartesi
Dönüp ardına baktı Hocaların Hocası…

Ölüm Allah’ın emri, tecelli etti kader
Kalpte hüzün dalgası, sevenlerinde keder
Ölüm sonsuz bir uyku, bu vuslata kim ne der?
Yüzü nurdan berraktı Hocaların Hocası…

Hatıralar canlanır nabız durduğu zaman
Ölüm akıl hocası, basiretsize yaman
Merhumun affı için Hakk’tan dileyin aman
En büyük dostu Hakk’tı Hocaların Hocası…

Dostlar fani âlemden birer birer gittiler
Dünyadan ayrılırken gönlü mahzun ettiler
Cennet bahçelerinde gül misali bittiler
Hem baştı, hem ayaktı Hocaların Hocası…

Ölüm kurşundan ağır, zora gelemiyoruz
Sen göçtün ya dünyadan, artık gülemiyoruz
Devran ne kadar sürer biz de bilemiyoruz
Beratı boyna taktı Hocaların Hocası…

(31 Mayıs 2008 Cumartesi)