Hoca Necati Şiiri - Fahrettin Selçik

KOCA NECATİ - HOCA NECATİ
Küçük yaşta öksüz kaldın, bir bakıma yetim,
Köy köy dolaşıp özel imamlık ettin,
Kısmetmiş Selcik’lere damat geldin,
Hayatını ve hedefini böylelikle çizdin.

İş hayatında her işi yaptın, her zevki tattın,
İmamlık,katiplik,ticaret,siyaset de yaptın,
Kafan dolup taşıyordu, sigaraya bulaştın,
Sonunda bugün hazreti Mevla’ya ulaştın.

Soy neredeyse tükenecekken,
Geriye iki kız iki erkek evlat ihsan etti,
Neslin sınırları aşıp ulaştı Norveç e,
Allah da sana hayırlı damatlar seçti.

Ailemizde mevtaları sen kaldırırdın,
Güzel duaları beynimize kazırdın,
Bu görevi şimdi kimler yapacak,
Necati yi herkes her yerde arayacak.

Annem babam seni çok severdi,
El üstünde tutar hafız derdi,
Şimdi mekanınız birleşti, geldin taşa,
Öbür aleme selam götür, birlikte yaşa.

Köy aile mezarlığını onardım, cümleyi topladım,
Kocamanlara ve kendime tam yer ayıracaktım,
Sen nizama uymayıp,öncelikle sırayı kaptın,
Uzun süredir istirahat eden, mezarlığı açtın.

Yazacak çok şey var senin için daha,
Arkanda işlenecek geniş bir saha,
Bu güne dek,okuduğun duaları iade ediyoruz,
Allahtan sana şefaat ve rahmet diliyoruz.

Senin için,bıraktığın izlerle yazdım, kitabe,
Bilmez ki,Kendisi kalacak en sonunda biçare,
Dünya devri Alem, bitiyor sonunda yaşam,
Bizden önden gidenlere de götür selam.

Fahrettin Selçik 15 ocak 2013 İnegöl.