Hoca, Alim ve Durmuşoğlu

Akıllar dumura uğradığın da,
Feraset bacadan süzülür uçar.
Yalanlar gerçeği doğradığın da,
Keramet hocadan uzağa kaçar.

Alim, bozulmadan kıyamet kopmaz,
Onca kötülüğü kıyamet yapmaz.
Kendin sapmaz isen, menzilin sapmaz,
Yanlışa giden yol, arayı açar.

İnsan'ı kamilin hikmettir sözü,
Her ne vakit olsa hakkadır yüzü.
Alem değişse de değişmez özü,
Yanar yüreklerde nurunu saçar.

Dünya hali gelir geçer yalandır,
Akil insan, haktan ilham alandır.
Düşmanına bile adil olandır,
Kaldı ki mazlumu düşürmez naçar.

İnsanlar; insana hıyanettedir,
Böylece gidişat kıyamettedir.
Belki çare dinde diyanettedir,
Ondan Durmuşoğlu kalbini açar.