HN- Yeter Artık Şiiri - Sami Bağcı

Yoruldum artık koşuşturmaktan
Kendime ait bir günüm bile olmadı
Başkalarının derdine ortak olmaktan
Benim de mutlu bir günüm olsun istiyorum
Bana ait, içinde yalnız benim olduğum
Ama yeni doğmuş bir çocuk gibiyim
Nereden, nasıl başlayacağım bilmiyorum.

Hep ben oldum veren el
Almak nedir bilmeden
Nerede hüzün ben oradaydım
Birisi çamura saplandığında
Koşan bendim, omuz verendim
Merhaba demek istiyorum
Yeniden her şeye...
Ama nereden başlıyacağım, bilmiyorum.

Sorarsan herkes benim dostum
Esirgemedim, hep uzattım ellerimi
Hüzünlerinde boğulan yine ben oldum
Ya benim duygularım, kimse anlamaz ki
Taştan mı oyuldu yüreğim
Yeter artık rahat bırakın beni
Kendime ait bir hayatım olsun
Az kaldı, hissediyorum
Çok yakınındayım mutluluğa giden yolun.

En iyi günümde candım, canandım
Bahçenin en güzel gülüsün dediler
Taç yaptılar, başlarda taşındım
Biraz rengim soldu diye
Çekilmez baş belası oluverdi adım
Oysa renk verecek boya hala damarlarımda
İnadına bir çiçek gibi açacağım
Yeniden yeşereceğim inadına
Hayata yeniden açmak istiyorum
Güllerim olsun istiyorum gonca gonca
Ama bir çiçek nasıl açardı unuttum.

Hüzündü, elemdi derken geçip gitti yıllar
Ne kurşun yetişir ardından
Ne de çılgınca esen rüzgarlar
Fayda etmez dövünüp ağlamak gidenin ardından
Ne kaldı ki şunun şurasında
Beş, bilemedin on yılım
Ne olur beni rahat bırakın da
Bari onu olsun dolu dolu yaşayayım
Bana birisi yol göstersin Allah aşkına
Bir insan kendisi için nasıl yaşar bilmiyorum
Çok şey değil, kaybolan yıllarımdan
Sadece birkaçını geri istiyorum.