Tebessüm etmeyi, gülmeyi unutmuştu
Hoş bir anıydı çocukluğuna dair
Yağmur yüklüydü gözleri, bulutlu
Oysa, çiçek bahçesinden farksızdı
Gözleri menekşe, yanakları gül
Gamzesi papatya gibi açardı...
Ansızın bastırmıştı kış, bir gece de hepsi soldu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
