HN- Sorular Şiiri - Sami Bağcı

Nasıl bir kurgu, nedir var oluşun felsefesi
Uçsuz bucaksız sorular denizi
Ben pusulasız, kutup yıldızından bihaber
Derdim ufukta ince bir kıyı, tutunacak bir dal
Yoksa ruhum karanlık sularda gark olacak.
Kramp giriyor insanın beynine
Düşünceler tuş olmaktan kurtulamayacak
Bu kadar çaba, bu kadar uğraş
Tamam hüzündür, acıdan akar gözden yaş
Mutluluktan neden ağlar ki insan, kim açıklayacak?
Daha ben ermemişken varlığımın sırrına
Benim bile diyemediğim ellerim
Göz merceğinde can çekişirken bilim
Sen beynimin karanlık bölgesindeki görüntü
Söyle sen kimsin?
Hayat mı daha gerçek, yoksa rüya mı
Düşünsene, hangi tebessüm daha sıcak
İncecik çizgi kadar ikisinin arası
Yoksa insan uyanıkken nasıl görebiliyor serabı
Düşüncelerimin iz düşümü
Perdesiz nasıl görebiliyorum yüzünü
Söylesene hangisi gerçek?
Zamandadır aslında açıklaması
İçinden çıkamadığım aklımın demir parmaklığı
Dönüyor ama belli değil ne tarafa sarıyor film makarası
Görüntüler geçiyor o an
Dağ, deniz, orman, çoğu zaman insanımsı
Sevdiklerimiz, nefret etkilerimiz
Sadece karelerin birer yansıması
Sen varlığına aşina sandığım
Yüzün karelerin tekerrüründe mi saklı?
Her şey ama her şey insanın beyninde
Beyinse ruhun emrine amade
Ruh denen soyut varlık
Bilinmez bir aleme açılan sihirli pencere
Biz gözsüz seyrederken hayatı
Orda gerçek, rüya, her ne varsa iç içe.

(Hayat dediğin nedir ki)