Mozart’ı dinliyorum, ardından Beethoven
Kulak değil, ruhunu vererek dinlemeli
Dalga dalga bir duygu yükseliyor içimden
Derinden bir piyano, sessizliği bozmak istemez gibi
Gittikçe yükselen bir ritim, hadi dercesine
İnsanı tabiatta gezintiye davet ediyor sanki
Yer çekimine inat kelebek oluyorum biran
Orkestra ahenk katıyor yükselen ritme
İçimdeki kelebek uçmaya başlıyor ardından
Salkım salkım çiçeğe durmuş mis gibi hanım elleri
Menekşeler dur gitme bende kal diyor
Pembe bir gül açmış biraz ilerisinde
Nota nota kanat çırpıyorum, başım dönüyor
Perde perde düşüp, perde perde yükseliyorum
Ara sıra bir ses yükseliyor arkaplandan
Ne kadar saf ne kadar masum, bir o kadar da kışkırtıcı
Tepeden aşağı süzülüyorum, bir papatya terlemiş sıcaktan
Tüm enstrümanlar haykırmaya başlıyor hep birden
Gittikçe artan tempo, çığlık çığlığa duygular
Durmadan çekiyor beni, bir hortum uzanmış gökyüzünden
Fırtınalar, şimşekler, gökyüzü bass bass bağırıyor
Sağanak yağmur başlıyor ardından, her yer sırılsıklam
Yorgun düşüyor gökyüzü, tabiat dingin
Tekrar sessizliğe bürünüyor notalar, yaprak kıpırdamıyor.
(Hayat dediğin nedir ki)
Sami BağcıKayıt Tarihi : 16.6.2008 07:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gece klasik müzik dinledim. Nadiren de olsa dinlediğim bir müzik. Daha farklı dinledim, kulak değil, gönül verdim. İnanılmaz duygular kapladı varlığımı. Hiç bu açıdan bakmamıştım, hiç böylesine özümseyerek dinlememiştim. Keşke hayatta acelem olmasa, keşke bir hırsız gibi zamandan çalmaya kalkmasam. Ama huy işte, kaldıki ataletle geçirecek saniyemiz bile yok ya. İşte bu şiiri de çok aceleye getirdim, üzerinde dursam çok daha kapsamlı, çok daha anlamlı dizeler oluşabilirdi. Ama benim çok uykum varr, uyumak istiyorum artık.
