…Ve sonrası kıyamet
Sessizliğe bürünüyor her şey
Suskunluğun en büyük alamet
Yecüc Mecüc kadar çoğalıyor özlemin
Tam ortasına vuruyor yokluğunu
Alnımda mührünü taşıyorum dabbe’nin.
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Ve her şey aslına rücu ediyor
Ne dünya dönmüş bu boşlukta
Ne bir hayat yaşanmış
Her ne varsa içine hapsoluyor bir saniyenin
Sağır bir karanlık
Bilinç bile buz tutuyor
Başlık olarak seçtiğiniz konu 'kıyamet';diriliş günü,dünyanın sonu.....Şiire konu ettiğiniz iç kıyametin devrişi..ruhun hazır olamayışı kırılmalara,kopuk kopuk gelip giden bedene sığamıyor..savruluyoruz an ve ann..
Dileyelimki kopmasın ..kopuyorsada geldiği gibi geçsin acısız.
Sevgiler Pegasus..
Kimimiz büyük bir kıyamet taşıyor içinde sevgili Sami.Kıyamet deyince hep aklıma yorgunluğum gelir.Kim yaşamamış ki o ateşi...Selamlar.
Kıyamet
Gönül hayattan bezgin
Aşk yolları çekilmiyor artık
Güç yok, yük ağır, kaçmış dizgin
Noksan çiviler çakılmıyor artık
Düşmüş beden yürek üzgün
Yorgunluk mezarından çıkılmıyor artık
Şahdamara bıçak yalnızlık
Sensizliğin öbür adı kıyamet
Ahhh ayrılık, ahhh ayrılık.
Miyase Ekekon
17 Şubat 2008
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta