Bir gül açmıştı sonbaharda
Üşümüştü kelebek
Sessizce sokuluverdi yanına
Tüm renkler sarı' ya kayarken
Sıkıca tutundu onun kırmızısına
İnattı kırmızı sonbahara
Başkaldırıydı zamanın acımasızlığına
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
