Bir kahvaltı edemem evde
Okula gelirim erkenden
Akşam kadar yorulur bu beden
Ne yapayım hizmetliyim ben.
Amirim evde işitir azarı
Okula gelir rengi sapsarı
O da ağlatır beni zarı zarı
Ne yapayım hizmetliyim ben.
Çocuğuna atamaz bir şamar
Beş dakika geç kalırsam kıyamet kopar
Bana söylediği laflar tomar tomar
Ne yapayım dostlar hizmetliyim ben.
Toplasan bazılarını etmezler bir adam
Temiz odaya der temizlenmemiş odam
Kendini bir şey sanır insanlıktan nasibini almamış adam
Hizmet ediyorum ona ne yapayım hizmetliyim ben.
Haram yiyerek şişirirler göbeklerini
Bir kadın gördüler mi sonuna kadar açarlar göz bebeklerini
Sonra namus timsali sayarlar kendilerini
Ne yapayım hizmet ediyorum size hizmetliyim ben.
Onlara yaranmak için yağ çeker bazı hizmetliler
Görünce onları ayakları elleri titrer
İçimizde vardır bazı bozuk hizmetliler
Onların yüzünden bize de zulüm ederler.
Yazı turayla olmuş çoğu öğretmen
Der ki biliyorum her şeyi ben
Önce kendine bir çeki düzen vermez
Hizmet ediyorum size ne yapayım hizmetliyem ben.
MUSTAFA kendini heder etme böyle gelmiş böyle gider
Kim ne yaparsa kendine eder
Her şeyi kendine etme keder
Elbet bir gün bu çektiklerinde biter.
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir okulda hizmetli sınıfında görev yapan ben ve arkadaşlarımın idareciler tarafından gördükleri tavırlar üzerine yazdım.Aynı zamanda bedensel engelim olduğu halde bana hafta sonları okulda nöbet tuturmaları da bu şiiri yazmama sebep olan hareketlerden biridir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!