Hizmetkâr Şiiri - Ahmet Kaptan

Aydan utanmaz mısın hiç
O güzelim yüzünle geceye doğarken

Sevgiden söz etmez misin hiç
Geceyi bölen sessizliğinle

Uykumu yastığımda bilirdim hep
Dar ağacına benzeyen saçlarındaymış meğer

Yazmaya başladım, anlattım seni
Ay kaçtı gitti gecemden kıskançlıktan

Yıldızlar karardı gece ortasında
Birbirlerine girdiler seni kıskanmaktan

Deniz gürül gürüldü ben yazmadan evvel
Seni duydu çıt çıkarmıyo artık sustu beni dinliyo

Sevgilim tabiat beklerken seni
Ben beklemişim çok mu sanki

Ama sen nazlı gelin gelmezsin ki
Bekleyen ister ölüm olsun ister tabiat

Gelmezsin güzelim gelmezsin...

Ama ben ki sadık hizmetkâr
Görevi beklemek hizmetkâr

Sen ölüm olsan kendime
Zulüm olsan ömrüme vururdum seni

Belki de hakkım değil o güzeli istemek
Dillere düşesi bu çirkinliğimle

Ama sevmiştim çok seni
Destanlaşacak yüreğimle