Hızla kan Kaybediyorum Şiiri - Hürrem Çetin

Dayatacak bir hayatım yok kendime
İte kaka süreceğim bir yol bedenime.
Kabuslarım, sığmıyor düşlerime
Yazık bir zamana sarmış geceleri düşlerim
Her uykunun ardından
Düşük yaptırıyor beynime,
Kanıyor sabahlarla güneşin ışığına
Ilık ılık, iniltiyle, uykuların ritminde
Beynim;
Hummalara asılı.
Ağırlaşıyor bedenim
Kendime inat, içindeymişcesine hayatın
Gidip gidip gelirken.
Zoruma gidiyor kendimle olmak
Nerede nasıl kopacak bu pamuk ipliği
Yaşamla bağlandığım
Çekiştirmiyorum bile,
Biliyorum
Uzak olmasa gerek; hızla kan kaybediyorum.
Bekliyorum, korkmadan...BİTECEK!