Hızır Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Islak ıslak yapışmıştı sarı saçların yüzüne,
Damlalar parlıyordu yüzünde, dudaklarında,
Omuzlarında körpe sonbahar yağmurları,
Gözlerinde kamaştıran bir yaz güneşi,
Ellerinde yıldız çiçekleri,
Sanki cümle gökkuşaklarını kuşanmıştın,
Sen benim beklediğim Hızır ‘dın,
Tanımıştım.

Bir anda çakıştırdım seni gönlümdeki resimle,
Yüzün ayni yüz, dudakların ayni dudaklar,
Boyun-bosun atni boy-bos,
Körpeliğin ayni körğelik,
Gülüşün ayni gülüş, ömür boyu aradığım,
Sanki bilcümle dileklerim kabul edildi
Yaratan ‘a saldığım.

Yürüyüp gittin yine yağmurlar içinde,
Bana sadece ıslak izlerin kaldı
Ve kamaştırıcı bir yaz güneşini andıran
Gözlerinin pırıltıları kaldı,
Ben de bıraktım gönlümü pırıltısına gözlerinin
Zirvelerden kendini bırakan kartallar gibi
Bulmak için yıllardır aradığım derinlikleri,
Bedenimin ömrümde ilk defa titredi
İlikleri.

Sevda buymuş; sevenler söylediler
Ve böylece başladı çilelerim senden yana
Ve de ben sığınıp Yaratan ‘a
Çektim sineye bilcümle çileyi yaşam boyu,
Hem çektim,
Hem ağladım.
Sonunda sen bir Leyla oldun, ben Mecnun,
Kavuşamadım.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >65-66/100)