Yetiş imdada yetiş, neredeysen ey Hızır!
Yârim ele gidiyor, telli duvağı hazır.
Kahrımdan ölüyorum, elden bir şey gelmiyor,
Yüreğim kan ağlıyor, kimsecikler bilmiyor.
Benli Boz’a bin de gel, kalma sakın yarına,
Senden medet umarım, kapandım yollarına.
Ben onsuz yaşayamam, her günüm olur kahır,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta