Hizaya Gel Azgın İnsan Hizaya!

Hizaya Gel Azgın İnsan Hizaya!

Refah seni, azdırdıkça azdırır
Yaptıkların, Halık’ını kızdırır
Her haltını, meleklere yazdırır
Hizaya gel, azgın insan hizaya!
Yoksa Rabbin, çarptıracak cezaya!

Kulluk için, halk etmişken Hak seni,
Ve sevmişken, nice kuldan çok seni,
Nasıl eder, imanından şek seni?
Hizaya gel, nankör insan hizaya!
Yoksa Mevla, mahkûm eder cezaya!

Vermiş iken, sana onca hademe,
Geçirtmişken, nice müşkül kademe,
Almıyorsun, hiç minneti bu deme
Hizaya gel, namert insan hizaya!
Yoksa Allah, duçar eder cezaya!

Seni yoktan, var ederken yaratan,
Olur, musun, hala delil karartan?
Birer, birer sorulmadan her hatan,
Hizaya gel, bedbaht insan hizaya!
Yoksa Kahhar, mahkûm eder cezaya!

Sayamazken, üstündeki hakkını,
Olmuyorsun, neden O’nun yakını?
Fark ederek, kör iblisin fakını,
Hizaya gel, gafil insan hizaya!
Yoksa Cebbar, duçar kılar cezaya!

İki âlem, gelmez iken kıyasa,
Aldatmasın, seni fani piyasa!
Dönmek için, cennet ehli bir nas’a,
Hizaya gel, cahil insan hizaya!
Yoksa Allah, mahkûm eder cezaya!

İnat etmek, yanlış iken bir işte,
Niye hala, “devam” dersin gidişte?
Daha fazla, ısrar etme bed düşte!
Hizaya gel, anut insan hizaya!
Yoksa Kadir, duçar kılar cezaya!

Cihat ŞAHİN
06.06.2023-İZMİR