Yaftasını kaybetmiş bir dizi ümit ile,
Kavlinden kopamayan sürü sürü derdim var!
İnat edip almazken canı Azrail bile,
Ölüm dahi terk edip beni başından savar.
Seviyorum dediğim an’larım bile gitti,
Bir yokluk tünelinden ne yapsam çıkamadım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
