Hıyarın Biri Şiiri - Berk Koçer

ben gurur şeref ve haysiyet derken
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri
daha evvelsi gün karşımda varken
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

ağlayıp yalvarmak nereye kadar
bu dünya her zaman alçaklara dar
iki dolaş bir de gel bana yalvar
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

bana laf ederler alayı dürzü
kâle alınır mı dürzünün sözü
içinde melanet pisliktir özü
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

gücün var mı ulan bana çatmaya
delikanlı gibi kafa tutmaya
yiğitlik benzemez olta atmaya
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

sendeki yavşaklık say say bitmiyor
diğerini kovsak kendi gitmiyor
sizi toplasam üç kuruş etmiyor
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

adam olmayanın meşrebi kaçmak
sana pek yakışır kaçmayı seçmek
her yiğidin harcı değil kan içmek
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

yanındaki kendi gibidir yazık
damgalanmış sanki omzunda çizik
ona lal demişler köleden ezik
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri

ölenin şerefi dünyada kalır
berk der asil olan mükafat alır
it olan ardından küfürle ölür
ağlayıp da kaçtı hıyarın biri

böyle puştluk yoktur ezelden beri