"küflenmişim, pis kokuyorum, rakı kokuyorum, sigara kokuyorum, acı kokuyorum. sevmiyorsun diye ödüm kopuyor, çok korkuyorum. beni üzmeni hayra yoruyorum, merak etme ölmüyorum. gecenin üçü, kimse yok ama ben dağkapı meydanında suretini arıyorum. sekiz yüz doksan kilometre uzaktasın, sana elimi uzatıyorum, bir adım atsan dudak dudağayız biliyorum. köpeklere selam veriyorum gülerek, yavaş yavaş köpekleşiyorum haberin olsun. eczaneye girip, döner+ayran istiyorum, deli misin diyorlar; değilim. bunlari bil sevgilim. umudun olmasa da hep hazır ol, birden bire ''biz'' olup, elele tutuşan çiftleri kıskandıracağızl. ve sevgilim belki de, mardin kapıyı şen edip, halaya duracağız. deli misin diyorlar bana, değilim. ama gel sevgilim.. gel, ben üzerine titreyeyim, sen şımar, sonra zalimleş, en son çekip git. buna da razıyım(değilim, inanma) .''
Rodin BaranKayıt Tarihi : 17.8.2013 22:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!