.Hitit güneşi... Şiiri - Gönül Ersin

görülenler heyhat!
güneşin yakıcı sıcaklığında bir doyumsuz manzara
her yer ışıltılar içinde yalın çıplaklığında
aldanışlar çerçevesinde görüntüler film şeridi suskun toplantısında

değdiği yeri yakan ışık,
söyle nereden geliyorsun ve başarıyorsun gizini saklamayı kristalde
damarlarımda ele geçirdiğin hazinelerin ne ola benden habersiz böyle
neden göremiyorum onları apaçık halleriyle yürek küremde niye

ya sevda denilen aydınlık sen söyle,
nasılda yok ediyorsun kahrımı bir çırpıda açılan kirpiğimde güne
hangi eleğinden geçiyorsun gönl'ün böyle süzülmüş saf temiz halinle
doldurduğun yansı izin verdiğince engelsiz sektesiz uzanıyor evrene

geceler sizden sormalı şimdi de,
kibele rahminde aydınlık büyütürken sakladığınız büyülü sırrı
kulaklarıma ilişen seher vaktinde kuşların aşk şarkısı
gecenin fısıltısı güne ulaşırken tan yeri ağartısında dalga şıkırtısı

ey gün doğumu hüzünler...
çiy tanesi inci gibi dizili yaprağında cam pervazı menekşelerin
toplayan eller kristal dallardan mintisi yeşilin yeşilliğin
çatlıyorken fesadından tuz buz oluyor patlayan cam küresi kaderin

tebessüm dudak çiçeğim,
açarken yüzünde bir avazda solgunluğunu silip/süpürüp duru tenin
mavisinde boyanıyor gün doğumu gözlerimin süt liman denizim
kuşların kanadında gün batımı renklere bürünüyor Hitit güneşim...

*kirazçiçeği*
Gönül Ersin