Hitam. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Yaprak yaprak dökülüyor gam
yaprak yaprak

yeşil kızıl sarı
koca çınar ağacından

bir kadın söylüyor hüzzamdan

ötede bir kulübe
kulübede Hüzzam
handiyse eşlik edecek pencereye konan
serçe kuş

kar nakış nakış
yağmur damla damla
titriyor soğuktan

gök üşüyor

uçmayı öğrenmişti
kırılmadan önce kanatları

ah
ah bir de ötebilseydi

bir nota olabilseydi Hüzzam'ın hançeresinde
dört nala koşarken atları
tökezlemişti durduk yerde

dağ dağa kavuşmuştu
yolcusuz yolları kar kaplamıştı

dallar kuru
mevsim ölü
gül'ü solmuştu

ilk yağmur tanesiydi bahtına düşen
ilk şarkısıydı ruhuna ruşen
yaprak yaprak dökülüyordu gam
yeşil
kızıl
sarı

öbek öbek kar
damla damla yağmur
kulübenin saçaklarında

ay çıkagelse
sönmese şöminenin ateşi
içeri alsa ya serçeyi

aralayıp kapıyı rüzgâr
buyur dese

bir serçe konuk
için yeriniz var mı

eş olsa Hüzzam'a

gök üşüyor
yaprak yaprak dökülüyor gam
koca çınar ağacından

3/Kasım/2010/Çarşamba/Bodrum