'En büyük hazine kendinsin dedi giderken bana. Kolay olacaktı çünkü beni bana bırakmak.Asla kazanamadıgı günahlarını bana bırakıp ödüllendirdiğinde, öldüresiye severdi o beni.
Sorgulamadan ona ait ne varsa alır yüreğime sokar,kurtarırdım onu bende kötü olandan.
Paylaşırdık çünkü,aşktı bunun adı.Bende ki aşk bir başkaydı.nefreti gördüğüm iri siyah gözlerinde bile şevkati arayan bir aşk!
Sebepsiz açılmayan üşengeç ellerim bile hep onun için dua etti.Gözlerinde görmeyi umduğum şevkat dolu yalanların sürüp gitmesi için; yardım istedik Tanrı'dan .
Asla gerçeği görmemeliyim biri beni inandırmamalı.
Hani en büyük hazine benim ya,ben yazmalıyım sonunu
ağlayışları,gülüşleri,geveze susmaları ben yazmalıyım!
Hani büyük hazine kendinsin ya dediğin gibi yaptım,dönüşünü umduğumdan da yakın yazdım..
Aslı Ceren GaziKayıt Tarihi : 8.5.2008 18:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!