Zor olacak bunları söylemek sana. Kendıme söyleyebilmem aylar sürmüş, kalemim kağıtlara küsmüş, yazı yazmak ciğerimi sökmüş gibi...
Bomboş bir kuyudayım, zifiri karanlık etrafta sesler var, duyuyorum. Gölgeler dans ediyor ekvatorunda bedenimin. Uzandığım herşey uzaklaşıyor benden, körebecilik oynuyorum hayalet arkadaşlarımla sanki. Ruh halim şizofreni birinin beyninin odası gibi. Kapıları kör kilitlerle kapalı. Cadılar fısıldıyor durmadan asık suratlı, hırçın ufkuma. Ben süt liman bir deniz hayallerken yaşlı ve yorgun kapkara bir kış sarmalıyor dağlarını memleketin. Ve ben o dağda rengarenk ormanlarda saklambaç oynamak istiyorum çocuklar gibi... Masalların kötü karakterleri kan kırmızısı bir elma uzatıyorlar, titrek elleriyle sevgi açlığıma.İşte ben anlataamadığım hislerimle boğuşurken, gömülmek isterken sessiz sakin bir toprağa, boşboğaz bir komşu dürtüyor can yarama. Dünya bildiğimiz dünya değil ve ben ben olamıyorum artık. Hani bir şarkı var ya 'sen benden gittin gideli' diye işte ben ordaki 'sen' i kaybettim sevdaya düşman gecelerde. Kapkara bir boşlukta, en arabeskiyle türkülerin, sigaramın dumanında sarıp saklamak istiyorum seni ama her bir anım can çekişiyor dokundukça. Acı çekmek nefes gibi artık.. Nefes diye bir şey varmış dedirtiyor bana. Yılanlar ısırdıkça yol yorgunu topuklarımı, gamzeli beynim sırıtıyor semaya. Susadım anlar mısın? Susmaya susadım.. Ölüme hasret çekerken küçük bir kızın ışıl ışıl gözleri esiyor ruhuma. Dudaklarım çatlıyor sonra susadığım şeylere.. Kafamda susuyorum, kafamda kuruyorum, kurduğum sorular saatlerini yiyor ömür denilen imtihanın. Çok şiddetli bir deprem vuruyor kentin sokaklarına. Anılar, umutlar, hayatlar, hayaller hep enkazın altında.. Ve böylece çözemediğim kördüğümler kaybolup gidiyor bermuda şeytan üçgeninin pis dişlerinin arasında...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta