Hissizlik Şiiri - Halil Türkoğlu

Korkarım gözlerin demlenmeden ağlayamayacaksın
Feryat sende batmaya yakın
Çıkar suyu sıksan taşı
Lâkin her yağmurda şemsiyeni açarsın.

Güzelim naçarsın!
Korkularını yatıştır
Kaçmadan kovalayan
Dudak büyüklüğünde ki harflerle
Gerek yok beylik laflara
Hem yakışmıyor gözlük sana
Acıların yüzünden okunuyor!

Öyle bir kaçarsın ki
Suskunluğun en büyük servetin olur!

Her köşede duygularına kayıp ilanı veren sen
Kendini kaybettiğin zamanlar oluyor!

Sızmış, ayakta duramayan karanlıkla
Gördüm gezdiğini
Söylesene sen bu kadar yanlızken
O senin neyin oluyor!

Göğsünü kemiklerinden çıkar arkadaşım!
İyice bir kılçıklarından ayır
Belli kötü üşütmüşsün gece
Yıldızları kopartıp, kafan dağılmış olabilir
Yapabilir alınganlık başka soğukta
Selamsız kirpiklerinin kelâmsız bakışlarına söyle!
Hissizlik bir çeşit hastalığın
Bu çeşit hissizligi hislendirerek yaşadığından
Nicedir ağlayamazsın.