Nefes alamıyorum
kendimi bir yere ait hissedemiyorum
kendim olamıyorum
asla tam anlamıyla yaşayamayacakmış gibi hissediyorum
hep aynı insan olmaktan korkuyorum değişememekten korkuyorum
kalbimi unutmaktan korkuyorum
hissizleşmekten korkuyorum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta