Hissiyatımdan Şiiri - Yaşar Elarslan

30.05.2018

Sükut mu âvâz mı, hal mi hayal mi?
Neydi bilemedim...
Esti pâk eyledi bir seher vakti
Bendeki anlamsız suskunluğu.
Kar çiselemiş de sanki hayallerimi;
Ben fark edemedim.
Hazar mı sefer mi, rüya mı gerçek mi?
Ben kestiremedim....
Gül kurusu bir akşam vakti gördüğümü sandım;
Ben hatırlayamadım.
Aldı beni benden bir cami avlusunda uyuttu;
Bir anlam veremedim...
Esen yele, akan sele soram dedim;
Ben soramadım...
Bir haldir düştüm pençesine, çırpındım;
Ben kurtulamadım.
Hayal penceresinde bir dilek oldum;
Gecem ağarırken...
Aşk mı ihtiras mı, doğru mu yalan mı?
Ben seçemedim.
Bir meltem sanmıştım uzanıverdim;
Ürkek ve tutsak bakışlarımla...
Tam da okşadı derken poyraz oluverdi;
Ben hissedemedim.
Çıktım bir sefere bulmak için kendimi;
Heyhât bulamadım.
Çare mi çile mi bu cenk bana ey felek?
Ben cevaplayamadım.
Daha gün yüzü görmem için hile, çend oyunu oynayacaksın bana;
Teslim edince mi ruhumu?
Bir türlü hak veremedim.
Anlarsın belki, herşey bir hayalden ibaret imiş...
Feri sönmeden gözlerinin!
O dem gerçekle yüzleşir ve görürsün renkleri ki;
Bütün bütün hayat siyah-beyaz değilmiş...
Ölüme bakan gözlerim...
Ne yağmur gözlermiş meğer!
Anlarsın o anda...
Asıl sevdalar yakaza halinde yaşarmış!
Ve Sen...
Kayıp gittiğinde gözlerimden bir yıldız misali;
O vakit anlarsın,
Aşk neden ölmezmiş;
Görürsün,
Ölüler nasıl yaşarmış!
Gece büründüğünde görkemli sevdalara,
Duygular vurur karaya bütün çıplaklığıyla.
Yakamozlar veda öpücüğü için uzanınca,
Vedalaşır deniz kıyısıyla...
Bütün bütün hatıralar çıplak kalır ortada.
O anda her şey tükenir,
Sadece dudaklarında bir dua
Bir de ötopyada sevdalar kalırmış.