Ben kendimi kış kıyamet soğukta
ekmek için didinen bir işçinin üşüyen elinde hissettim
ben kendimi bir yetimin yanında
onun başını okşarken insan olduğumu hissettim
bir annenin ağlarken gözyaşını sildiğimde ağladığımı hissettim
haksızlığa hayır derken canımı vereceğimden hiç endişe etmedim
ben hiçbir zaman hamalın sırtındaki yük olmadım
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta