Gözlerim açık ama karanlıkta,
Sesler var etrafımda, hiçbiri bana ait değil.
Bir gülüş geçiyor uzaktan,
Yüzüm kıpırdamıyor — hissetmiyorum.
Rüzgar saçımı okşuyor belki,
Ama içimde esen hiçbir şey yok.
Kalbim mi sustu, ben mi duymuyorum?
Dokunuyor dünya ama… hissetmiyorum.
Bir zamanlar tutuşan ellerim vardı,
Şimdi ceketimin cebinde kayıp.
Her “iyi misin?” sorusu yankısız,
Her cevap ezber, her cümle kayıp.
Bazen ağlamak istiyorum, sadece denemek için
Bir damla düşer mi diye yanaklarıma
Ama gözyaşı da gururla inatlaşır,
Yani... hissetmiyorum.
Belki bir gün döner her şey yerine,
Bir çiçek açar içimde sessizce.
Ama şimdilik yalnızım ve yorgunum,
Ve en çok da... hissetmiyorum.
Gülten Nazlı
Kayıt Tarihi : 25.5.2025 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!