Evet kötüyüm
Yorgunum, üzgünüm, kanıyorum...
Evet birçok nedenim var, çok kötüyüm
İçiyorum, kayboldum, ölüyorum...
Cildime dokundum, semsert..
Başımda bir ateş, havaleye 5 kala..
Ciddi ciddi ölüyorum galiba..
Af yok, bu acılar benim
Sahip olduğum bütün güçsüzlüğümle çekeceğim
Kimse üzülmesin, kimse sevinmesin
Kendimi kendim yaşatırım, kendim öldürürüm
Korku yok, bu korkular benim
Tüm korkularımı yaşayıp, yüzleşeceğim
Cinler, vahşi hayvanlar ve nankör insanlar...
Hiçbir şey korkutamaz beni, korkularımın efendisiyim
Ve kalbim, en çok o çekti
Kana batırılmış bir hasta organ..
Sınırsız sevmiş, sınırsız sevgisiz kalmış
İyi uykular kalbim, asla ve asla uyanma...
Bu uykusuzluk yetti sana
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!