kalktım bir sabah tek başına yattığım yereden
koştum doğruca pencereye doğan güneşe
Açtım bütün pencereleri kapıları sen gel diye
Lakin ne kokun vardı ne sıcaklığın
Odanın bir köşesinde, bomboş kalıverdim
kokladım bütün havayı dokundum sıcaklığına
Açtım kollarımı sardım herşeyini umutla
Lakin ne sen vardın nede sendekiler
Birden karıştım havaya suya ateşe
aradım heryerde buldum seni zamanda
nasıl öptüm nasıl bir bilsen
heryerindeydim, hissetmedin beni
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 09:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!