Umursamıyorum fakat beni yaptıklarınla yaktın
Herkesin üstüne zeytinyağı gibi çıktın
Sana mı kalacak bu kadar zimmet tıntın
Sen yarabbi şükür dersin yakıştıramıyorum tüküreceğim yavşak suratın
Sen nerden bileceksin söz gümüşse sükût altın
Öğrendin hileyi bak sana sözüm zurnada peşrev olmaz çıkarsa bahtına
Senden alacakları intikam için yürüyecekler bu yolu aç karnına
Bindirdiğin acımasız hayatı sırtlarına
Ödeyemeyecekler külfeti yüksek adam başına
Hissetmediğin için gitmiyor ağrına
Menfaat için çizdiğin resimlere renk ver
Aklında hiç mi pişmanlık yok o dolambaçlı yollarda yürürken diye için düşler
Sattığın o temiz kalpli insanlar seninle yürüyordu beraber
Ağacı kurt, insanı dert yer
Yüzleşmek için açılmış çarşafın üzerine ser
Zorunluktan yapıyorum deyişin anlıyorum zevk alıp duruma alıştın
Düşüncenin felsefesi bu ağızdan burun yakın, kardeşten karın yakın
Bana mı anlatıyorsun işlediğin o ömür boyu çekeceğin suçların
Demem şu ki ağlar gözden sahte sözden kendini sakın
Geceleri kabuslar gözünün önüne gelir akın akın
Ali Özseven
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 18:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!