Hissetme Şiiri - Şükrü Metin

Sen hancı ben yolcu Devr-i alemde
Hesabı ödemek zor gibi gibi
Ahu zar damlarken hergün kalemde
Hayat imtihandır der gibi gibi

Ömrün baharında henüz çok erken
Otuzunda kırka doğru giderken
Kahırdı,çileydi,gam idi derken
Başımda saçlarım kar gibi gibi

Güneş idi yüzü hilâldi kaşı
Ayırdılar benden körpeyken yaşı
Alevsiz,dumansız sevda ateşi
Yakıyor sinemi kor gibi gibi

O sönmez meşale ben pervaneyim
Şimdi kırık dökük bir viraneyim
Akıl fikir uçtu bir divaneyim
Toparlanmak artık zor gibi gibi

Kimseler şu garip halimi görmez
Yüreğime sevgi eksem yeşermez
Ekilip sürülse bir hasat vermez
Dağın eteğinde bor gibi gibi

Benliğimden beni koparıp aldı
Bakışı gülüşü aklımı çaldı
Yıllarca üzeri kapalı kaldı
Kelimeye dökmek ar gibi gibi

Feryadım figanım gayrı duyulmaz
Deli gönül mecnun oldu ayımaz
Garip Metin-iyim yaram sayılmaz
Narın içindeki nar gibi gibi