Hissediyorum Şiiri - Abdülvahit Baydar

Hissediyorum
Evet hissediyorum

Evde kalmış bir kızın herkese olan öfkesini
Eşini kaybetmiş bir adamın dinmeyen çaresizliğini
Çocuğu olmayan bir kadının imrenen bakışlarını

Hissediyorum
Hissediyorum hepsini

Oyuncağı elinden alınan bir çocuğun sitemkâr yaşlı gözlerini
Sevdiğine açılamayan bir gencin sessiz sözlerini
Birbirini sevmeyen eşlerin ketum duran yüzlerini

Hissediyorum
Az çok hissediyorum

Yarın olmasın diye yalvaran emektar işçinin yorgun dizlerini
Herkesin mutlu sandığı o adamın yüzündeki keder izlerini
Bu satırları yazan şairin hüzün ve heyecan hislerini

Hissediyorum
Evet hissediyorum

Hissetmek
Hissetmek
Benzer duygularla halvet olmak
Mârifetim bu benim
En büyük lânetim
Acıyarak bakmak herkese
Kulak vermek her sese
Olsa bile cızırtılı ve kulak tırmalayıcı
Kendini düşünmemek, düşünememek
Herkese göre yaşamak
Herkes içinde yalnızlıkta bir basamak
Üzerinde durmaya çalışmak
Yorulursam bir gün bundan
Bundan dolayı kıyarım canıma

Belki de kıyamam
Herkes ne düşünür sonra hakkımda
Onları üzemem
Herhangi bir sohbetin bir yerinde
İsmimin zikriyle
Zehir edemem onların muhabbet sofrasını
Kıyamam onlara
Kıysam bile kendime
İşte ben de böyleyim
Böyle doğdum belki öleceğim
Öldükten sonra onları
Vicdanen kötü hissettirmeyeceğim

Hissediyorum
Evet hissediyorum
Az çok hissediyorum