Kaba yapı çok inceldi, sese dönüştü.
Ses gittikçe yok oldu, öze dönüştü.
Görmedim onu ama, biraz hissettim.
Önce cisim, sonra ses, sonra öz vardı.
Tarifi yok, mümkün değil, bir şey yok sanki.
Ne bir cisim, ne bir şekil, ne de bir tın.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
güzeldi sverek okudum
tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta