sen şuan hüzünlü müsün?
garip deme ve gülme,
inan ki,
bir kor var yüreğimde
yangını gün gün büyüyen,
beni benden götüren,
ayaklarımı yerden,
başımda kavak yelleri estiren
beni büyüleyen şiirlerin,
okudukça efsaneleşen sen,
bir düşün sen,
sonbahar da veda
eden yapraklar gibi
sarıca yeşile çalan ben
duyunca sesini derinden
lodos rüzgarları gibi içime esen,
gözyaşlarımda gelişen
sevgim, sevdamsın sen
ah... ne kara dünlerdi
giden...
ümit ektiğim toprakta
diken biçtim ben
sen poyrazdan sonra mavi denizde süzülen
barış güvercini, yüreğin sakin mi şimdi?
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 00:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!