Kalmadı içimde sevgilerden iz
Gönlüm ateşlerde yanmıyor artık
Hayata takıldım garip ve sessiz
Kalbim, aşk aşk diye atmıyor artık
Gömüldüm öyle bir dünyaya ki ben
Savaşta yenilen bir er gibiyim
Öyle bir takıldım hayata ki ben
Fecr-i kazip gibi, serap gibiyim
Bir diri, bir ölü yaşar giderim
Zamana kul olmuş gönül tellerim
Hüzün tırmığında saklı bedenim,
Bir öne, bir geri gider gelirim…
Bakışı can verir, sevmeze bile
El bağladım ben de böyle bir güle
Tutuştum daha ki, yanmadım bile
Küller düştü, korlar uman nasibe.
Gönlüm su bulamaz, yediği acı
Hala her şeyimsin, başımın tacı
Huzur ipliğinin sende ki, ucu
Bunca yönelme var, bunca umucu,
Bir ben kaldım mahrum, sattım huzuru...
Kayıt Tarihi : 25.5.2009 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/25/hisse-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)