Dağıtırım Şiiri - Güney Güneyan

Rüzgâr olur saçlarını dağıtırım
yaz günü ne rüzgarı deme bana sakın
eser dururum, sen dur durduğun yerde
gerekir ise camını kıran bir taş olurum girerim pencerenden içeriye!

Fark etmezsin bile, dolarım bir anda odana
artık penceren de kalbim kadar kırık
ah zavallı, her ne var ise yere saçılan
ne dener isen dene, tutmaz macun ile tutkal!

Üzülme, her şeye rağmen öpülür o dudaklar
yok mu hiç yolu, giremez miyim kapından
avuç içlerim terliyor, başımda tütmüyor dumanlar
kapıdan kovsan giremem de bacadan!

Anlamazlar beni, senin de anlamadığın belli
bir sigara yakarım, yaklaşıyor iken eve dönüş saati
hep beklesem de o köşeyi döner iken def olurum
gitmek de kalmanın kıssadan hissesi!