Hüzün kılıfında harlanan hazan kılıcında buğulanarak,
Şairler de ağlar için için…
Uğuldayıp ıslıklayan gönül enkazlarındaki darlıkta,
Hüzünsü bitkinliğin ürperticiliğini düşünerek,
Canlığın cana can kıymışlığında üşüyerek,
Damarlarından kan çekilir kalır ölümsü varlıkta.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta