Göğün kızıllığın da yanıyorken bulutlar
İdama mahkum ettim sensiz bu gözlerimi
Kabir de yer kalmadı boşalırken tabutlar
İsyana teşvik ettim sensiz bu sözlerimi
***
Senin uğruna bilsen ne civanlar kahroldu
O taptaze fidanlar sevgi için mahvoldu
Bir yudumluk seviye yaşamları zehroldu
İsminle teşhir ettim sensiz dizelerimi
***
Senin gibi zalimin tuzağına düşmüştür
Senin aşkın uğruna kimler kimler ölmüştür
Yarı canlı kimisi diriyken gömülmüştür
İzine rehber ettim sensiz bu közlerimi
***
Kara bulut olupta gözleri hep doldurdun
Yürekte fırtınayla gönülleri soldurdun
Sevgi uğruna nice duyguları yoğurdun
İhanet rüzgarında gözledim izlerini
***
Ruhi kapılmış artık sevdanın yellerine
Umuda kulak açıp koşuyor sellerine
Hasret dolu bir sazın vururken tellerine
İnleyen bedenimle vurgunum hislerime
24.12.2013
Kayıt Tarihi : 20.11.2014 15:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!