Hislerim Dur Diyordu Yalnızlığım Git

Her sensizlikte seni duyup,sana dokunuyordum
Tüm yalnızlıklarımda sen güldün,bense boynumu eğiyordum
Eğiyordum her gidişine eğdiğim gibi pervasızca.
Her seferinde acıtıyordu yokluğun...
Ama ellerim dur diyordu sensizliğin git.

Her yalnızlığımda seni görüyordum,sana sarılıyordum,
Sen kendinle başbaşaydın ben yalnızlığımla.
Peki,sen yalnızlık nasıl bir duygu hiç tattın mı...?
Yalnızlık,dönüşü olmayan bir nehir,
Yalnızlık,yıkılmış bomboş bir şehir...
Ama yinede hislerim dur diyordu yalnızlığım git.

Her çaresizliğimde sana sesleniyor,sana yakınıyordum.
Ben çaresizdim,ucu bucu olmayan bir çaresizlik.
Çaresizlik sendin,çaresizlik sonu olmayan bir çukur.
Ben bu çukurda kayboluyordum sen:su.
Ama yinede umudum kal diyordu çaresizliğim git.

Her bitişim sana hitap ediyor,senle barışık,
Bitişimle çemberlenmiş kör düğümdü sanki hayat.
Ellerim bağlanmış ölümü bekliyordum,
Yaşamın beni bir ucundan tutmayacağını bile bile...
Ama yine,yinede hayat kal diyordu ölümse git...