Hislerim beni benden alan kalem gibi,
Gözlerimi alamıyorum, ruhum bomboş harem gibi.
Yaşlanıyorum, hislerim yaşlanmayan kitap gibi,
Hislerim izin vermez, içimdeki kişi narsist biri.
Anlatacak bir şey yok, bomboş bir şehrin ortasında sarhoşum.
Komşularım şikayetçi, ben kendimi onlar kadar yormuşum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta