Hislerimin derinliklerinde akan bir volkan
Kalbim ile kapakçıkları atmıyor, duruyor bu can
Külleri ile savrulmuş göğsüme ölümün pareleri
Uçuşurlar garip dünyamın üzerinde, acımasızdır kendileri
Ben bu yola girmişim, aklı kaçmış deli , hey zırdeli !
Sen dersin belki geri, ama gitmiyor baksana! Ayaklarım ileri
Yollarımda olsa da engeller koparamıyor potinleri
Erkekliğimin hislerinde buldum bu lanet kederi
Kırdığım tüm kalplerde aldım hep bu vesveseyi,
Tek iyiliğin içinde saklıydı sır, sevgi değiştirdi kisveyi
Hayat dediğin aldığın derin nefes, ölüm dediğinse aldığını verdiğin
Ya çamurdan oldun ya da maymundan geldin
Her şeyinle buradasın işte varoluşun içinde
Yaşam kısa, sevgi varken kötülük etme
Bak şimdi işte yazıyorum sana kalemim canlı
Akıyor mürekkebimde sahifene, her biri kanlı
Kelimelerimde dokuz milim , sözlerimde on iki nokta yedi
Ne fark eder çapları, hepsi bu çocukların babalarını yedi!
Savaşmaktan bıkmadın mı? insanoğlu ha ?
Toprağını işlesin çiftçi, bırak yollarını yapsın işçi
Bitmek bilmeyen hırslarınızla yediniz tüm bu kainatı
Para hırsı bürümüş esir kalplerinizi, bitik ruhlarınızı
Açacak bir çiçek kalmamış bahçemde, kuruttunuz topraklarımı
Melih TekrelKayıt Tarihi : 3.3.2022 18:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!