Sevmeyi sevmekten geçince
Korkuma dair hiçbir emare...
Tanımlar, sayfalarca okudum.
Beni anlatan,
İçimi döken belki.
Belki hissimi vuran,
Dışa,
Bana.
Yetmedi gördüğüm,
Kendi içime döndüm.
Çözdüğüm aslında kördüğüm.
Anladım o an
Omuzlarımdaki titremenin pahasını.
İlk anısını o masanın,
Sabır adına,
Ben döktüm,
İçimin pasını.
Öptüm gözümle,
Kaşımla,
Sözümle.
Sözüm söz.
Yoldaş ve arkadaş
Ve en ihtiraslı hissedarı duygunun.
Kayıt Tarihi : 10.5.2022 05:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!